Ίσως να λατρευόταν εδώ μια σπουδαία θεά, αφέντρα

του τόπου, τα χωράφια φτάνουν ώς τη θάλασσα, μόνο φύση, καμία απολύτως ανάπτυξη, φτάνει εδώ μόνο ένας χωματόδρομος που συνεχίζει όλο πέτρες και λακκούβες μέσα από την Τρασιά για τον Απόστολο Ανδρέα. Ζωγράφισα το απόγευμα, ο ήλιος έδυσε μέσα στη θάλασσα και το φως του έλαμπε μέσα από το άνοιγμα του χτίσματος. Επέστρεψα το χάραμα και απόλαυσα τα πρωινά τα χρώματα και την ησυχία. Ήταν εκεί και δύο φωτογράφοι που μελετούσαν τον χώρο, θα επέστρεφαν στις δύο το πρωί να φωτογραφίσουν τον γαλαξία. Μόνο από τέτοια μέρη φαίνεται πια. Μιλούσαν για τη φωτορύπανση που δημιουργείται από τις πόλεις και σε πόσο δραματικά ύψη έχει φτάσει στον τόπο μας και σε όλο τον κόσμο.