Το μεγαλύτερο σε έκταση χωριό της Κύπρου, η γη του φτάνει ώς τη θάλασσα και βόρεια και νότια. Αραιοχτισμένο και εξαιρετικά πλούσιο, οι κάτοικοί του ζούσαν σε αυτονομία και αυτάρκεια, καθώς ήταν μακριά από κάθε άλλο κέντρο και είχαν στη διάθεσή τους πολλή εύφορη γη, κυνήγι, θάλασσα, αφθονία. Στο Ριζοκάρπασο γνώρισα και αγάπησα ανθρώπους που έζησαν όπως δεν γνωρίζουμε πια, έκοψαν τους κορμούς των δέντρων και τους κουβάλησαν για να φτιάξουν την άστα του σπιτιού τους, τσάπισαν και κουβάλησαν το χώμα, τις πέτρες, τα φύκια, καλλιέργησαν το βαμβάκι και έφτιαξαν κλωστή για να υφάνουν τα ρούχα τους, στο Ριζοκάρπασο βρήκα τον τόπο μου. Σήμερα, σχεδόν κάθε χωράφι έχει και μια ταμπέλα «For sale». Οι παλιοί έχουν φύγει, λίγοι νέοι έχουν γνώση και μνήμη. Προς τον βορρά, στον Άγιο Φίλωνα, το χωριό βλέπει τον ήλιο να δύει μέσα στη θάλασσα· προς τον νότο, να ανατέλλει μέσα από τη θάλασσα.