Σκαρφάλωσα στον τρίτο τάφο από ένα μονοπάτι κατσικόδρομο, γύρω απλώνονται χωράφια, μια λωρίδα θάλασσας στο βάθος, η θάλασσα της Σαλαμίνας. Περπάτησα πολλές φορές παραλιακά, από τον Άγιο Σέργιο στη Σαλαμίνα και μετά στην Έγκωμη και αυτό που με στεναχωρούσε ήταν τα σκουπίδια, γιατί ήταν τόσο πολλά που όσα και να μάζευα οι προσπάθειές μου δεν έκαναν καμία διαφορά. Μόνο την τελευταία φορά που πήγα ήταν εκεί, στη Σαλαμίνα, ένα ολόκληρο σχολείο, είχαν μαζέψει δεκάδες σακούλες σκουπίδια και συζητούσαν για το πρόβλημα με τους δασκάλους τους τα παιδιά. Ένιωσα μια ανακούφιση και τους ευχαρίστησα.