Πρωτοεπισκέφτηκα την περιοχή με τη Μυρτώ το 2014. Δυσκολευτήκαμε πολύ να βρούμε την τοποθεσία. Η περιοχή έχει αναπτυχθεί άτσαλα και υπερβολικά και οδηγήσαμε για ώρα δυτικά της Κερύνειας, ανάμεσα σε κτίρια που δεν προδίδαν καθόλου την εγγύτητα της θάλασσας. Πού να φανταστεί κανείς πως χρειάζεται να πάρει το στρίψιμο για το ξενοδοχείο «Camelot» για να απολαύσει τη μοναδική αυτή δύση που κάνει όλο το βουνό και τη Λάπηθο απέναντι να λάμπουν. Στην παραλία, Τουρκοκύπριοι ως επί το πλείστον, οικογένειες, απολαμβάνουν το νερό μέχρι αργά το βράδυ. Τα νερά του αρχαίου λιμανιού φιλικά και προστατευμένα. Πιο μπροστά ο Άγιος Ευλάλιος και πέρα η Αχειροποίητος, μέσα σε στρατόπεδο, πιο πίσω το πεδίο βολής, με τους λαξευμένους τάφους και τις χαραγμένες λεκάνες στα βράχια της θάλασσας.