Την προσέγγισα αργά το απόγευμα, ερχόμενη από το Λευκόνοικο. Σταμάτησα στην εγκαταλειμμένη εκκλησιά, ένα δέντρο έχει φυτρώσει ψηλά, στο μέσο του νάρθηκα, ανάμεσα στα δύο κλίτη. Τόση θλιβερή ομορφιά. Το καμπαναριό γεμάτο περιστέρια, η είσοδος ραγισμένη, δεν τόλμησα να μπω, μόνο είδα βλάσφημα γκράφιτι, τα γεννητικά όργανα ενός άντρα, έξω στον τοίχο σβησμένα γράμματα, με μαύρο διέκρινα… ΓΙΑ Ο,ΤΙ…, με γαλάζιο ΕΟΚΑ. Μπήκα στο χωριό και σταμάτησα σε ένα χωράφι λίγο πιο πέρα. Σκυλιά γάβγιζαν, ο Πενταδάκτυλος δρόσιζε τον ήλιο που φλεγόταν απέναντί μου. Προσπάθησα να σημειώσω τη στιγμή.
